الأحد، 18 سبتمبر 2011

انا الصعيدى ... انا الفلاح


انا الصعيدى
.............................

انا الصعيدى وافتخر

رجلا بلكرامة زخر

وبطيب الاصل والنبلِ

ومن جد الى جد أمر

ان يحافظ على أمانات الناس

وان يراعى الحرمات ويأخذ بلقصاص

وان لا يتسلل له الإِياسِ

وان اصابته محنة صبر

انا صعيدى وافتخر

.....................................

انا الفلاح

....................................

الفلاح

ماله الفلاح

واشمعن الفلاح

هو يعنى بس

اللى مكتوب عليه الجراح

فنكته نلاقيه متهان

وفى الشعر يبقى جبان

مش هو ده

اللى بيزرع الفدان

واللى بيقلع الفدان

مش هو ده

ساقى الارض

وحامى العرض

وزينة البستان

ماله ليه مضتهد

من ولاد البلد

والله ما شايف منهم

غير القرف والزهد

لو عايزين يضحكوا يجيبوه

ولو نصيبه يجيبوها على دماغ ابوه

ولو صرخ من عمايلهم

يقولوا الواد غلط ربوه

خلينا منه نرتاح

الفلاح

ماله الفلاح

واشمعن الفلاح

سامحونى على كلامى

فدا من غيرتى على خلانى وعمامى

ولانى راجل فلاح

عيون ورمش


عيونك متتنسيش

معاها انا بعيش

احلى ليالى 

حبيبى يا غالى 

اياك تروح ما تجيش

خلينى معاك افرح

فعيونك انا بسرح

غير قلبك مليش مطرح

يا حبيبى ما تسبنيش

عيونك ما تتنسيش 

معاها انا بعيش

مش متخيل حياتى من غيرك

لا سمعت ولا جه فتفكيرك

انابحبك قد ايه

ومستحيل اقارنك بغيرك

انت حبيبى متتقارنش

دا انت عليك عيون ورمش

خلونى انا مبحلمش

فحياتى الا بيك

وان جانى النوم مبنمش

عملت ايه فيا معرفش

يتعب قلبى وميروقش

الا على ايديك

واقولك عملت ايه

تقول مفيش

عيونك متتنسيش

معاها انا بعيش

احلا ليالى 

حبيبى يا غالى 

اياك تروح ما تجيش

الجمعة، 16 سبتمبر 2011

فرعونُ عاشق



رأيتُ نجمكِ فى السماء ساطعآ

ونورُ وجهكِ فى العيون لامعآ

وصدى صوتكِ فى الاذان مُسمعآ

وسحرُ عيناكِ أثرهُ اينما وجد موجعآ

وانكِ ملكةٌ فوق عرش الحب

يأتيها قلبى راكعآ

وان تنادى من اقاصى الشرق

اُلبى من بطون الغرب مسرعآ

واطوف بحُبك الدنيا

واصبحُ الى البلدان مهاجرآمسافرا

تارك ورائى نساءُ كنتُ

عاشقهُن اصبحتُ لهُن نافرا

أخلصتُ فى حُبكِ و ا جتنبت السمّهى

وما كنت له يومآ ساخرا

فهو بمثابة الحياة عندى

وانتى اجمل ما رأت العيون الناظرا

انا فرعونُ عاشقٌ سأطوف بحبكِ كل مكان

حتى أُسمع العرب عن عاشقٌ ولهان

ظهر نجمهُ وسطع فى هذا الزمان

سيخلد فى قلبى حبك يا امرأه

مثل حضارة الرومان فى لبنان

وزرعتُ حُبكِ فى قلبى

فهو اخصب من ارض السودان

ورسمتُ وجهكِ على رمال سوريا

وكتبت اسمك على قلعة سمعان

ومررتُ من نهر الزاب فى العراق

حتى وصلت لحدود عمان

وطُفت حول الكعبة فوجدت نفسى

فى اليمن ملكُ على مملكة أوسان

فادركت حينها انى قد وصلت لكِ

لكن هيهات هيهات فانتى ملكة الازمان

ارأيتِ يا حبيبتى كيف حُفر اسمكِ

على الحجارة والمعابد وكل مكان

واصبح يتدفق حبكِ

كنافورة عشقٍ فى بيوت الشام

رويدآ يا أمرأه دعينى ألتقتُ انفاسى

فقد مات على لسانى الكلام

الاثنين، 12 سبتمبر 2011

الايام


ايام بتيجى علينا

مبنطقش حد حوالينا

وايام بتيجى علينا

فيها بنشتاق لماضينا

وايام بتعدى أوام

وايام فيها مش بنام

وكتير بتفوت ايام

من قدام عنينا

ايام بتيجى علينا

بنضيع كل شيئ من بين ايدينا

وايام بتيجى علينا

فيها مش بتلاقينا

ايام بيخرص فيها صوتنا

وايام نفضل فيها سكوتنا

وايام حبايبنا يدوقوا قسوتنا

وايام تانيه يقسوا علينا

ايام فيها بنقاسى

دى اللى يمكن متتنسيش

وايام فيها ببقى ناسى

حجات المفروض متتنسيش

ايام فيها بعيش

وايام تروح ما تجيش

وايام زيها مفيش

بتسيب اثر فينا

وأدى الايام ولعبتها

ان كرهتها او حبيتها

هتلاقى نفسك ماشى

على هواها وبراحتها

وأدى الايام

الأحد، 11 سبتمبر 2011

بكل لغات العالم


قلبى فنار نورُ ضيك

انا مستحيل الاقى ذيك

بُعدك نار والجنه جمبك

بكل لغات العالم بحبك

قلبى فنار...

فنار بنورك نور الدنيا

واموت لو غبتى عنى ثنيه

بحبك انتى ومبحبش حاجه تانيه

ومش عايز غيرك انتى من الدنيا

قلبى سحاب وحبك مطر

يا اجمل شيئ على بالى خطر

يا محلا معاكى ليالى السهر

ياملاك وعايش بين البشر

حبك مطر ...

روى القلوب والورد اتسقى

ونسانى حزنى وليالى الشقى

قرب كمان من زمان مستنى اللقا

عشت سنين حزين كفيانى بقى

قلبى صبر وانتى الفرحه

وانا معاكى روحى رايحه

و كمان معاكى بقت مسامحه

اى حد قلها كلمه جارحه

انتى فرحه

عشتها بكل كيانى

معاكى بقيت انسان تانى

مهما يميل عليا زمانى

بنظره من عنيكى ارجع تانى

السبت، 3 سبتمبر 2011

ع المسطبه




ع المسطبه قاعد ابو العيال

سطوا الهوا قال موال

وجات سيره لا كانت على الخاطر

ولا جات فى البال

وقال

زى عادتنا

نروى غيطنا ونسقى زرعتنا

ونقعد على الترعه

نحكى حكاوى

والشمس طالعه

وجمبى على وهنداوى

وقدامنا حتتين جبنه

وبتاوه وكام فجله

وقلة ماى

هما زادنا فى قعدتنا

وجات السيره

سيرة درويش وبهيه

فيها من العبر ألوان

بهيه بنت صبيه

ودرويش عجوز خرفان

بهيه امها ماتت من وهيا صغيره

وأبوها راجل فران

ورثتها فدادين طيبه

لكن مفهاش حنان

ويجيها منين الحنان

ما أمها ماتت من زمان

وأبوها بيرجع من الشقى

تعبان وهلكان

لاف عليها العجوز

فردلها البوز

وقلها انفع ليكى جوز

بقى ده ياخلق يجوز

دا مكانه فى القبر محجوز

بعد ما نصب ورمى الشباك

قلتله قولى ايه حداك

قلها عندى فدانين

الاول طيبه والتانى حنان

طاب هيا من المحرومين

عندها من الطيبه فدادين

لكن مفهاش حنان

قلتله مهرى قراط حنان

قلها...... خدى الفدان

اااااااااااااااااااه يا جبااااان

ومرت ايام وفاتت ايام

وانكشف المستور

واتارى الجبان

عطاها الفدان بور

وعقد المحبه والود

والطيبه والحنان زور

ومش بس كده

دا خد فدادين الطيبه

ونكر... زى القط النفور

صرخت البنيه

وقالت هيلوا التراب فوقى

حسره عليكى يا صبيه

أزاى من الضربه هتفوقى

دا من وجعتك ودمعتك

ببكى دم..والدم بيبكى فعروقى