الجمعة، 11 نوفمبر 2011

على شط اسكندريه


على شط اسكندريه وموجها العالى

عدى عليا حبيبى الغالى

راح غمى عنيه وعَملنى مهشوفهوش

وهمسلى بصوت قال يعنى مهعرفهوش

لكن اللى فبالُه مجالوش

انى بشوفه بقلبى قبل عنيه

على شط اسكندريه وموجها العالى

عدى عليا حبيبى الغالى

سألت عليكى اول ما جيت

وعلى صوت الموجه دندنة وغنيت

قالتلى سمعتك وعلشان كدا جيت

مانت عارف انت غالى عليه

على شط اسكندريه وموجها العالى

عدى عليا حبيبى الغالى

ولان اللحظه الحلوه بتعدى هوى

مسكت ايدها ونزلنا الميه سوى

سقتنى من ايدها قلبى أرتوى

واتشقينا ع المَيه انا وهيه

على شط اسكندريه وموجها العالى

عدى عليا حبيبى الغالى

ولقيت الوقت بيجرى من بين ايديه

والنهار عدى وجات المغربيه

قلتلها حبيبتى يلا بينا يلا

قلتلى حبيبى خلينى معاك شويه

على شط السكندريه

انتهت حياتى معاكى




انتهت حياتى معاكى 

سهل يا حبيبتى انساكى

لو مشيتى انا مش هندهلك

لانى رميت ميت قله وراكى

خلاص قلبى لحبك كَسل

ولو رنيتى عليه هيكنسل

قرب خلاص منك يفصل

هقولك ايه نسيناكى

وانتهت حياتى معاكى 

سهل يا حبيبتى انساكى

لو مشيتى انا مش هندهلك

لانى رميت مية قله وراكى

مش هتفيد دموعك ديه

لانى خلاص بعت القضيه

وكلمه اخيره فى الليله ديه

مش هتمشينى على هواكى

وانتهت حياتى معاكى 

سهل يا حبيبتى انساكى

لو مشيتى انا مش هندهلك

لانى رميت مية قله وراكى

اصحى وفوق



شوف الدنيا

اصحى وفوق

دى فيها

غروب وشروق

هتشوف حالها

تقول مالها

ايه جرالها

للى فوق بيفضل فوق

واللى تحت مسيرو بيفوق

تبقى معاك تيجى عليك

تاخد منك تديك

ويوم سارق يوم مسروق

اصحى وفوق

دى دنيا محيرانا

يوم علينا يوم معانا

خليك دايما راضى بنصيبك

واحمد ربك عا اللى يصيبك

دا انت من تراب جسمك

ومن روح ربك مخلوق

اصحى وفوق

كليوباترا



كليوباترا

بتحيينى بنظره

بتعيشنى احلى سهره

بتخلينى عاشق بلفطره

كليوباترا

عيونها ساحره

نظراتها قادره

ضحكتها قاتله

كليوباترا

شغلتنى

سهرتنى

ندهتنى

وانا عاشق للمخاطره

وبحب ايوه بحب كليوباتر

بطلنا بطلنا



بطلنا بطلنا

بطلنا نعيش تانى لغيرنا

بطلنا بطلنا

نسهر وندوب ويتوه تفكيرنا

بطلنا بطلنا

نوفى ونِدى بكل ضميرنا

بطلنا بطلنا

كده كفيانا كدا كتر خيرنا

بطلنا بطلنا 

نعد نجوم الليل بلوحده

بطلنا بطلنا 

اقضى ايام وليالى فوحده

بطلنا بطلنا 

لاوعود كدابه ولا معاهده

بطلنا بطلنا 

تقف حياتى علشان واحده

بطلنا بطلنا

انجرح مهما انجرح واصبر

بطلنا بطلنا

ادعى من ربى على بالُه اخطر

بطلنا بطلنا

اوفى انا لحبى وهوه يغدر

بطلنا بطلنا 

مين يتحمل كدا مين يقدر

شطبنا شطبنا

وقفلت باب قلبى وانتهينا

شطبنا شطبنا

وجبرت وربنا يعوض علينا

شطبنا شطبنا

لا نسئل عا الحب ولا يسئل علينا

شطبنا شطبنا

ونتمنى بكره يبقى احسن لينا

والله وعملوها



والله وعملوها

وقدروا يبعدوها

عن قلبى وعن عينى

وبكلامهم قاسوها

عليا وخلوها تغيب

عن عنيا بكلام غريب

وبقينا بعاد عن بعض

واتحكم فينا البُعد

وبقينا نقول يا نصيب

بقى دى النهايه لقصتنا

طاب ليه من البدايه حَبيتنا

كنت قلت انك مِوَسوَس

والحكايه كانت تخلص

من البدايه ولا جرح علينا يزيد

ولا شيئ منك ينقص

والله وعملوها

وقدروا يبعدوها

عن قلبى وعينى

وبكلامهم غيروها

وخلوها تغيب بالايام والليالى

وانا افكر فيه و سارح بخيالى

ايه جرالى ايه جرالى

دا اللى جالى ما كان على بالى

بقى كل دا يحصلى

بقى كل دا يجرالى

من كلام الناس

كنت قلت انك مِوَسوَس

والحكايه كانت تخلص

من البدايه ولا جرح علينا يزيد

ولا شيئ منك ينقص

والله وعملوها

وقدروا ينسوها

حبها قلبها

ناس حبوها

نوح يا طيرى


نوح يا طيرى نوح

على قلبى المجروح

دا انا قلبى ذيك

يا طير بينوح

على حب سبنى وراح

فى مكان كله جراح

واهو زى اللى راح

لاهيفيد بكى

ولا هتشفى جروح

نوح يا طيرى نوح

على قلبى المجروح

ماشى فى طريق سراب

اكتئاب بيداوى عذاب

ماسك فى إيدى كتاب

من حبيبى

بيقولى روح

نوح يا طيرى نوح

على قلبى المجروح

راجع للوحده ومرارها

اول امنيه قلبى خسرها

لكن دى الدنيا وقدرها

ومش لازم

تكسرنا الجروح

نوح يا طيرى نوح

على قلبى المجروح

دا انا قلبى ذيك

يا طير بينوح

لازم نعيش



فيه فرق بين سما وسما

وارض وارض

وفرق كبير بين النجوم

واللى عايشين على الارض

وانا عشت الحلم صدقته

والوهم خلانى عشقته

ليه انا حبيته ليه

ليه انا قابلته

وادى الايام بتخدنا

وتبعدنا وتنسينا

احلامنا ووعودنا

وعلى بعض بتقسينا

ونعيب عليها واحنا

برده العيب مالينا

الايام شماعتنا للهروب من الحقيقه

بنحاول دايما نهرب من حياتنا بأى طريقه

لو واجهنا ظروفنا

هنعرف ايه مخوفنا

واحلامنا هتسبق وتتحقق وتبقى مضيئه

لازم نلاقى طريقه

لازم نعيش لازم نعيش

المريله

يجى من عشرين سنه

كنت لابس مريله

وماسك فى ايدى شنطتى

ويقوله والله كبر الواله

كانت ايام يا محلاها

عمرى ابداً ما هنساها

ولا هنسى يوم ما سقفولى

لما حليت اول مسئله

يجى من عشرين سنه

كُنا نتجمع كل ليله

نسمع حواديت ابله فضيله

وبعدها ألعب مع ولاد شارعنا

البلى لعبتى المفضله

يجى من عشرين سنه

شاطر بكتب عا الغيابى

وبقرا صح من كتابى

واكتب واجبى قبل ما انام

واخلى شنطتى مرتبه

يجى من عشرين سنه

اتعلمنا نكون شُطار

ونحترم دايما الكبار

ولو فقير نديله حسنه

ولو بكلمه طيبه

يجى من عشرين سنه

كانت تقولى المُدَرسه

ياريت بعد المدرسه

تروح تحفظ قرأن فى الجامع

كل يوم بعد الصلاه

يجى من عشرين سنه

كنت بروح مدرستى يوماتى

ومترتبه على كدا حياتى

دايما معايا كتبى وادواتى

قلمى وبرايتى فى المقلمه

يجى من عشرين سنه

فى الفُسحه ننزل الحوش

ونلعب سوى حلق حوش

ولاد وبنات كلنا اخوات

زى ما قالت المُدَرسه

ودى حياتى من عشرين سنه

فين بقى منها انا

دلوقتى بدور على نفسى

ونفسى بتدور عليا انا

يجى من عشرين سنه

ليه بتحبيه





ليه بتحبيه

مدام معايه

وبتسئلى عليه

وبتقابليه من ورايه

وكل يوم توهمينى

ان انتى بتحبينى

وبشوق وبلهفه بتجينى

فكرانى عبيط هصدق الحكايه

ليه بتحبيه 

مدام معايه

روحى لحال سبيلك

عُمر قلبى ماهيناديلك

كنت جوه عنيا بشيلك

دلوقتى بمحيكى من جوايه

ليه بتحبيه 

مدام معايه

كنت حَببها كنت عَشقها

مشفتيش معايا حاجه تدايقها

كانت بتمشى حياتى على ذوقها

وكنت مخلص من البدايه

صعبان عليا اشيل حُبها

من قلبى اللى حبها

لكن كرها وطردها

وقال دى متستهلش هوايه

وقال معايه

ليه بتحبيه 

مدام معايه

وبتسئلى عليه

وبتقابليه من ورايه

اخر ما سأكتب



أخر ما سأكتبُ فيكِ من أشعار

أخر ما تَجمعهُ عنكِ الافكار

أخر ما سينطقُ بهِ لسانى

بعد أن ذاق المرار

أخر ما اُهمهمُ بهِ اُغمغمُ بهِ

أنشدهُ على الاوتار

أخر ما ستسمعيه وتجمعيه

من بساتينى يا فراشةٌ الازهار

فقد حان وقتُ الفراق

وشاءتُ الاقدار

كم باحثتُ عنكى

كم عانيتُ منكى

كم تركتينى وحدى

باليالى الطِوال

أندبُ وحدتى

أشكو غُربتى

أسأل شُرفتى

كيف هذا صار

كم ناديتُ ولم تُجيبينى

وكم عانيتُ ولم تُداوينى

وكم وكم وكم

ياما قلبى أنظلم

أتحسبى بأننى لستُ بَشر

أم تحسبى بأننى صنم

وراء ستائرُ الطيبه طبعكِ الغدار

وتظهرينا امامى الخضوع و الانكسار

اخر ما سأكتبُ فيكى من أشعار

كلمةً أجعليها بى

اقولها بعد ان مزقتى قلبى

سأترُككِ فى مغارةٍ من الهمومِ

فعسى ان تستفيقـِ

وتُدركينَ ذاتَ يومٍ

وتقولين ذنبُ عَشيقـِ

فقد كان قلبهُ ماسً

ذا بريقـِ

وها أنا فى محنةٍ

ذا ضيقـِ

وهذه حكايتى وقصتى

مع أمرأةً كانت حبيبتى

ولكن القدر بالخير أشار

أخر ما كتبتُ فيكِ من أشعار
....................................